چکیده

کنوانسیون ژنو یا حقوق بشردوستانه که به آن حقوق جنگ و حقوق مخاصمات مسلحانه هم می گویند نتیجه ی فرایند یک سلسله معاهدات بین المللی است که جهت کاهش الام نظامیان دست کشیده از جنگ و غیرنظامیان گرفتار در مناطق جنگی و نیز جهت محدودیت اختیار نیروهای متخاصم در روش و ابزار بکارگیری وسایل جنگی کاربرد دارد که با پیشنهاد انساندوستانه هنری دونانت تاجر سویسی و تلاش همکارانش و با مساعدت پی گیر صلیب سرخ به تصویب بسیاری از کشورها رسیده است و با انعقاد کنوانسیونهای چهارگانه ژنو 1949 و پروتکلهای سه گانه آن راه تکاملش را پیموده است .ولی متاسفانه به علت ضعف ،ابهام و نارسایی که در بسیاری از قواعد آن وجود دارد و نیز با توجه به اینکه نامهای دیگرش یعنی حقوق مخاصمات مسلحانه و حقوق جنگ باعث شده است این هدف والا در زیر چتر حمایتی شورای امنیت قرارگیرد ،از هدف اصلی ی خود که کمکهای بشردوستانه می باشد منحرف شده و مورد سو استفاده استعمارگران و قدرتهای زورگوی شورای امنیت و بخصوص اعضای غربی آن مانند آمریکا ، انگلیس و فرانسه قرارگرفته است که به بهانه دخالتهای بشردوستانه بسیاری دخالتهای منفعتگرانه ضد بشری نموده اند و حتی گاه دولتهای مردمی را سرنگون کرده دولتهای دست نشانده خود را حاکم یک کشور گردانده اند ، باز مانده است . در چنین شرایطی هردولتی که رابطه سیاسی و اقتصادی خوب و پرسودی برای اعضای دایم شورای امنیت و یا سردمداران ناتو داشته است از هرگونه جنایت وخیانتش به ملت خود و دیگر ملتها چشم پوشی نموده ، جهت پیشبرد اهداف شومش حتی کمک نظامی و سیاسی هم به وی نموده اند که آشکارترین نمونه آنها حمله های اسراییل به لبنان ، غزه و جنایات داخلی صدام و حمله اش به ایران و سرکوب داخلی عربستان و جنایاتش در بحرین ، یمن و تشکیل و حمایت همه جانبه اش از گروههای تروریستی آدم کش و ویرانگر طالبان ، داعش ، النصره ،بوکو حرام و غیره می باشد که نه تنها مورد اعتراض اعضای غربی شورای امنیت قرار نگرفته است ،بلکه مساعدت همه جانبه هم شده است. که متأسفانه حتی دادگاه های کیفری جنایت جنگی هم که تاکنون جهت رسیدگی به تخلفات حقوق بشردوستانه تشکیل گردیده چون اغلب زیر نفود و اعمال قدرت اعضای غربی شورای امنیت بوده است علارغم دامنه تبلیغاتی و تشریفاتی وسیع و هزینه گزافی که داشته اند و بعضی حقوقدانها را هم سرذوق آورده و مدیحه سرای خود ساخته اند نتوانسته اند کارایی چندانی در صدور حکمی عادلانه و بازدارنده داشته باشند و امید جهانی بدون جنگ وخشونت وتبعیضات ناروای حقوق بشری و بشردوستانه را در دلها جاری سازند.لذا جهت تحقق این امر اولا باید فرهنگ سازی جامعی در جهان جهت آشنایی مردم به حقوق و وظایفشان صورت گیرد تا در کشورها انتخابات واقعی و صادقانه برگزار گردد و شورای امنیت جامع و دادگاههای بین المللی کارا ،مستقل ، وارسته و متعهد به حقوق انسانها تشکیل شود و سازمانهای بین المللی کمکهای بشردوستانه از زیر نفوذ کشورهای منفعت طلب ، متجاوز و زورگوی فعلی درآید .